Kara Büyü

   Bir gün ev arkadaşımla can sıkıntısından kendimize bir büyü bulmayı ve bunu insanlar üzerinde denemeyi düşündük. Saçma sapan bazı kelimeleri bir araya getirdik ve bunları bir kağıda yazdık. Kağıdı sadece ikimizin bileceği bir yere sakladık. Ama ne için yapılacaktı bu büyü? Biraz konuştuktan sonra yattık.
   Ertesi gece evde bulduğum cadı şapkasını başıma taktım ve üzerime siyah giysiler girdim bir mum yakıp ışıkları söndürdük. Bu büyüyü diğer ev arkadaşlarımdan birine yapacaktım. Olayı önemsemesi için onu inandırdık ve konsantre olmasını sağladıktan sonra büyüye başladım. Büyü bittikten sonra ışıkları açıp gülmeye başladık. Büyüyü uydurduğum arkadaşımla Buse'ye gülüyorduk. O ise hiç tepkisiz oturuyordu. İşte tam o sırada birden gök gürlemeye ve şimşek çakmaya başladı. Elektrikler kesildi. İşin garibi yazın ortasındaydık. Şaşırmış ve korkmuştuk. Jeneratörün devreye girmesini bekledik fakat beklediğimiz gibi olmadı. Mum alıp yaktık ve bütün gece korkudan uyuyamadık. Yağmur sabaha kadar yağdı. Buse ateşlendi ve ailesini çağırmamızı istedi. O gün öğrendik ki jeneratör bozulmuş. Akşama doğru Buse'nin ailesi geldi ve onu Bursa'daki evine götürdüler. Bir ay sonra da gelip eşyalarını aldılar ve Buse bir daha ne geldi ne aradı. Aradan seneler geçmesine rağmen bu sözcükleri ne kadar unutmaya çalışsam bir türlü unutamadım.